Μια ζωή και όλη μέρα τσιμπολόγημα. Και το πιο αστείο: αν με ρωτήσεις: “τι έχεις φάει”, θα σου πω “τίποτα”, απαντώντας ειλικρινά. Γιατί δεν θυμάμαι και δεν έχω καταλάβει να έχω φάει αν και το βάρος μου, δεν με δικαιώνει και παρατηρώντας αντικειμενικά αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκομαι σε μια διαρκή διαδικασία σίτισης. Δεν πεινάω αλλά δεν νιώθω να χορταίνω κιόλας. Αμάν!!
Νομίζω ότι έχω διατροφική διαταραχή: ακούγεται υπέροχο : “να τρως όταν πεινάς και να σταματάς όταν χορτάσεις” αλλά αυτό δεν είναι η δική μου περίπτωση σκέφτεσαι. Και εγώ θα σου πω ότι είναι πολύ εντάξει να τρώω ακόμη και όταν δεν πεινάω γιατί αυτό με κάνει ευέλικτο με τον εαυτό μου και με τις διατροφικές μου επιλογές και αυτό είναι εντάξει. Είναι εντάξει όσο δεν νιώθω δέσμιος του φαγητού και φυλακισμένος ή καταδικασμένος σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Είναι εντάξει όσο με βοηθάει να νιώθω πλήρης με τα “λάθη” μου και συνειδητά ανακαλύπτω μόνος/η μου τι θα πει κορεσμός, και πως είναι η πείνα.
Σε περίπτωση που θέλεις να πειραματιστείς και να βρεις ισορροπίες, όρια σου έχω 5 ιδέες που βοήθησαν αρκετούς να βρουν το δικό τους πλαίσιο με το τσιμπολόγημα και να φτιάξουν τη σχέση τους με το φαγητό, ακολουθώντας πάντα τις δικές σου ανάγκες, την δική σου πείνα και το δικό σου κορεσμό.

1. Μην αγοράζεις “επικίνδυνα” και εύκολα σνακ. Αστειευόμαστε όταν λέμε ότι τρώμε με τα μάτια αλλά δεν είναι αστείο. Πολλές φορές η πείνα μας είναι οπτική και ανταποκρινόμαστε στο οπτικό ερέθισμα: “το θέλω γιατί το είδα”. Και ναι, είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι τρώμε περισσότερο όταν υπάρχει ο πειρασμός μπροστά μας. Όποτε κρύψτε τα ή καλύτερα ακόμη, μην τα αγοράζετε εξ’ αρχής.

2. Σερβιρίσου! Ναι, βάλε εξ’ αρχής την ποσότητα που υπολογίζεις στο πιάτο σου και σερβιρίσου κατά προτίμηση στην κουζίνα. Μην τρως στο πόδι, όρθιος μπροστά απο το ψυγείο. Σερβιρίσου και κάθησε έστω και για αυτή την μικρή μπουκιά. Έστω και αν το πιάτο του φρούτου είναι μεγάλο για την μερίδα σου. Βάλε τη τροφή στο πιάτο και
βρες ένα ήσυχο μέρος να την καταναλώσεις.

3. Όταν τρως, να είσαι εστιασμένος στο φαγητό. Μην κάνεις άλλα πράγματα, μείωσε τους περισπασμούς. Μην οδηγείς, διαβάζεις, ελέγχεις email. Το να τρώει κανείς κάνοντας παράλληλα κι άλλα πράγματα είναι σαν να οδηγεί και παράλληλα να στέλνει μηνύματα. Ο οδηγός έχει την ψευδαίσθηση ότι οδηγεί καλά και αυτός που τρώει έχει την ψευδαίσθηση ότι έχει επίγνωση αυτού που τρώει αλλά …. δεν γεύεται και η απερίσκεπτη διατροφή μας στερεί την απόλαυση και μάντεψε… αναζητώντας την απόλαυση τελικά θα φάω περισσότερο.

4. Ξεχώρισε την πείνα από την λιγούρα. Την επόμενη φορά που το σώμα ζητά σοκολάτα ή πατατάκια, αναρωτηθείτε αν είσαι πραγματικά πεινασμένος. Η σωματική πείνα έχει ποικίλους δείκτες, όπως κόπωση, εκνευρισμό, ζάλη ή ένα κενό στο στομάχι. Μια λαχτάρα, λιγούρα είναι πιο πιθανό να είναι μια αίσθηση δυσφορίας ή διέγερσης στο στόμα ή στο κεφάλι σας. Η πείνα καλύπτεται με οποιοδήποτε τρόφιμο τρώμε, ενώ η λαχτάρα ικανοποιείται μόνο με συγκεκριμένο που μας έχει “κολλήσει”. Ένα κόλπο για να το διακρίνεις είναι να δοκιμάσεις να αποσπάσεις τον εαυτό σου. Πηγαίνε για μια βόλτα, καλέστε έναν φίλο ή άκου μουσική και χορέψε γύρω από το σπίτι. Αν είναι λαχτάρα και λιγούρα θα εξαφανιστεί και θα ατονίσει μέσα σε 10-15 λεπτα. Αν είναι πείνα θα συνεχίσει και μετά τον περισπασμό, οπότε μην χάνεις άλλο καιρό: φάε!

5. Ηρέμισε τον εαυτό σου: το φαγητό θα είναι εδώ για εσένα, κανένας δεν θα στο πάρει. Δεν θα μείνω στην συνηθισμένη συμβουλή :να μασάτε αργά γιατί έτσι και αλλιώς υπάρχει αρκετή επιστημονική τεκμηρίωση ότι όταν τρώμε αργά, τρώμε λιγότερο και χωνεύουμε καλύτερα. Ο λόγος έχει να κάνει τόσο με τον εγκέφαλο όσο και με το έντερο. Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και αρκετό καιρό ότι η πληρότητα εκτός από το “γεμίζω” το στομάχι μου έχει να κάνει με σύνθετα σήματα που χρειάζεται να φτάσουν στον εγκέφαλο. Και μάντεψε όταν τρως πολύ γρήγορα, ίσως να μην υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε αυτό το περίπλοκο ορμονικό σύστημα ομιλίας (κοιλιά – κεφάλι) να προλάβει να επικοινωνήσει…  Αποτέλεσμα όταν τελειώνεις το φαγητό να είσαι “σκασμένος” και να νιώθεις δυσφορία. Βρες τον ρυθμό σου, γεύσου το φαγητό, και θυμήσου: δεν σε κυνηγάει κανείς.

Newsletter