Η ανία της Τρίτης

Τρίτη μεσημέρι, η μισή ημέρα στο γραφείο έχει φύγει, έχω τελειώσει τα “δύσκολα” της ημέρας, κι όμως είμαι ακόμη εδώ. Εδώ αντιμέτωπη με έναν από τους χειρότερους φόβους και εχθρούς μου στο γραφείου… Την ανία.

Το tip “φάε το βάτραχό σου πρώτο πράγμα μέσα στην ημέρα” με έχει βοηθήσει στο να είμαι πιο παραγωγική, δεν αναβάλλω πλέον τις “βαριές” επαγγελματικές και προσωπικές υποχρεώσεις μου. Από τότε που το διάβασα υπό τον περίεργο τίτλο “eat your frog first thing” και ψαχνόμουν να δω τί εννοεί ο ποιητής, με έχει διευκολύνει (και ναι, με “κυνηγάει” χρόνια το μικρόβιο της αυτοβελτίωσης και των μικρών μυστικών). Εκεί όμως κρύβεται και η παγίδα: Η ανία. Έχω τελειώσει τα πολλά και δύσκολα, τα χρονοβόρα και απαιτητικά της ημέρας. Έχω κουραστεί (μπορεί να έχω κάνει και την πρωινή γυμναστική μου πριν τη δουλειά), και βρίσκομαι εδώ… Εγώ και η ανία μου για παρέα.

Η ανία δεν είναι η συνηθισμένη βαρεμάρα απέναντι στην εργασία, δεν είναι η πλήξη μου μπροστά στο αντικείμενο της δουλειάς, ούτε κάποιος ενδεχόμενος φόβος ή το άγχος μου μπροστά σε μια σημαντική δουλειά. Είναι η κούρασή μου, η “θολούρα” μου (αυτό που στα αγγλικά το λένε “brain fog’), μια ελαφρά υπνηλία ορισμένες φορές.

Τί έκανα;

Στο παρελθόν αντιμετώπιζα με πολλές δόσεις καφεΐνης, ενεργειακών ροφημάτων και μικρών γευμάτων την ανία μου. Μερικές φορές είχα προσπαθήσει και να κοιμηθώ σε μια άβολη καρέκλα του γραφείου, καταπονώντας τελικά το σώμα μου. Όμως, τελικά, σε ποιον αρέσει να νιώθει πιασμένος μετά από μια τέτοια “ξεκούραση”; Σε ποιον αρέσει να “φουσκώνει” από τις επιδρομές στο περίπτερο όταν είναι στο γραφείο ή μετά να φορτώνεται με τύψεις για την τροφή; Ή ακόμη, σε ποιον αρέσει να νιώθει μεγαλύτερη κούραση μετά την κατανάλωση κάποιου μη θρεπτικού και εύκολου τροφίμου; Νομίζω σε κανέναν μας. Εξάλλου, αυτό δεν είναι better living!

Τις ημέρες που η δουλειά είναι πολλή, η ημέρα είναι εύκολο να μας “παρασύρει” και να πούμε το πολυπόθητο (από τα σχολικά χρόνια) “πώς πέρασε η μέρα, σε λίγο σχολάω”. Μια συνηθισμένη ημέρα, ωστόσο, ο όγκος της δουλειάς είθισται να είναι διαχειρίσιμος. Αν δεν είναι μακροπρόθεσμα, ίσως πρέπει να ξανασκεφτούμε τις συνολικές επιλογές μας ή κάποιους νέους τρόπους διαχείρισης. Όμως προς ώρας δεν είναι το θέμα μου αυτό.

Το θέμα μου είναι, λοιπόν, πώς αντιμετωπίζεται η ανία στο μέσον της εργασιακής ημέρας. Η διάθεση/ κατάσταση αυτή έχει περιγραφεί επιστημονικά από διάφορους ψυχολόγους και life coaches, από γιατρούς και ειδικούς, πολύ καλύτερα από μια νεαρή εργαζόμενη σαν και εμένα. Είναι η δουλειά τους, εξάλλου, και το κάνουν σωστά οι περισσότεροι. Αν όμως, μέσα στη μεσημβρινή σου “δυστοκία” στο γραφείο, δεν είσαι έτοιμη ή έτοιμος να διαβάσεις κάτι τέτοιο, μάλλον είναι πιο “εύπεπτο” για όλους μας, να σκεφτούμε τρόπους για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση αυτή.

Τί κάνω πλέον;

Οι δικοί μου τρόποι μπορεί να διαφέρουν από μέρα σε μέρα. Από μια συζήτηση με μια συνάδελφο, μέχρι, όντως, ένα καφεδάκι. Μα επειδή δεν είναι πάντοτε στο προσωπικό μας χέρι η καλλιέργεια ενός καλού κλίματος στον εργασιακό χώρο (αν και σωτήρια), επειδή ο ένας καφές δεν είναι ό,τι καλύτερο αν έχουν προηγηθεί αρκετοί άλλοι, η “χρυσή, μικρή μου λίστα” μου στη διάθεσή όλων μας.

1. Διατάσεις

Με λίγες διατάσεις, στατικές κυρίως, καταφέρνω να ξυπνήσω το σώμα μου και το μυαλό μου. Έχοντας υπάρξει, όμως, και σε χώρους που δεν είναι εύκολο να γίνει αυτό μπροστά σε άλλους (κατάστημα, ανοικτό γραφείο, επικριτικά βλέμματα), δεν έχω πρόβλημα να κάνω τις διατάσεις μου και στο μπάνιο. Για να μην έχω δικαιολογία…

2. Λίγη τακτοποίηση

Μπορεί να είναι μια γρήγορη τακτοποίηση ή το καθάρισμα του γραφείου, μια διαδικασία που θα με βάλει και σε κίνηση. Ακόμα και η τακτοποίηση της ατζέντας και του προγράμματός μου, θα με βοηθήσει να “χαλαρώσω” το μυαλό μου. Διαδικασίες που συμβάλουν στο να ξεφύγω από τη ροή της εργασιακής ημέρας και μου δίνουν ώθηση για να συνεχίσω.

3. Κάτι δημιουργικό

Την ίδια ώθηση μπορεί να δώσει και κάποια εμβόλιμη δραστηριότητα με δημιουργικό χαρακτήρα. Από το να γράψω κάτι, μέχρι το να ψάξω λίγο τί θα μαγειρέψω σήμερα ή μέρη που θέλω να επισκεφθώ. Κάποιοι ακούν λίγο ραδιόφωνο, κάποιο podcast, ή παίζουν κάποιο παιχνίδι ή ακόμη κάνουν και λίγο διαλογισμό (αν το επιτρέπει ο χώρος). Λίγη έμπνευση, λίγη δημιουργικότητα, λίγη ονειροπόληση, πάντα λειτουργούν ευεργετικά στην διάθεσή μου.

4. Ένα τηλεφώνημα

Μια πεντάλεπτη κλήση σε μια φίλη ή  κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, με θετική διάθεση (όχι για να “ανακυκλώσω” την ανία μου). Μια τόσο μικρή διαδικασία αλλά με βοηθάει να επιστρέψω στο γραφείο μου πιο ανάλαφρη. Το προτιμώ από το να γράφω στο κινητό, στα social media…

❤️ Φωτογραφία: Joshua Rawson-Harris