Η ζωή με τη γάτα μου 🐈

Είχα γάτα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Και διαφορετικά να το θέσω, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς γάτα.

Οι γάτες μου και οι ιστορίες τους είναι κάτι που πάντα με κάνουν να χαμογελάω. Όταν βλέπω γρατσουνιές στα χέρια κάποιου άμεσα συνδέομαι μαζί του και τον συμπαθώ.

Η γάτα στο σπίτι είναι φιλοσοφία, είναι μέρος του σπιτιού. Βεβαία το αστείο είναι ότι θεωρούν εκείνες τον εαυτό τους βασιλιά/βασίλισσα και το σπίτι απλά είναι ένα μέρος τους βασιλείου τους και εμάς απλά μας ανέχονται (μάλλον επειδή μας έχουν σχετίσει με φαγητό).

Η γάτα είναι το απόλυτο της εσωστρέφειας.

Τις θαυμάζω γιατί, έχουν ξεκάθαρες ανάγκες, τις διεκδικούν και ξέρουν να απολαμβάνουν.

Το να χτίσεις οικειότητα με γάτα είναι κατάκτηση. Είναι κάτι που δεν θεωρείται δεδομένο, δουλεύεται συνεχώς και αυτό γιατί η γάτα δεν θα κρύψει ποτέ τα συναισθήματά της. Είναι ότι πιο κοντά σε συναισθηματική ειλικρίνεια και αμεσότητα που στο διδάσκει συνεχώς η αλληλεπίδραση μαζί της.

Πάντα μπορείς να μάθεις από μια γάτα:

Επιμονή: Ποτέ δεν αφήνουν την αποτυχία να τους σταθεί εμπόδιο. Ποτέ δεν χάνουν από τα μάτια τους το σημαντικό. Λειτουργούν στρατηγικά και όχι παρορμητικά.

Χαλάρωση: βασιλιάδες ύπνου και έχουν την ικανότητα απλά να σου μεταδίδουν την ηρεμία τους, γιατί είναι γνήσια και έχει διάρκεια

Ενσυνειδητότητα και Αταραξία: είναι στο εδώ και στο τώρα. Μπορούν να στέκονται ακίνητες για ώρες και πραγματικά να το απολαμβάνουν.

Δεν λατρεύονταν τυχαία στην αρχαία Αίγυπτο ως θεότητες ενώ στο Μεσαίωνα η ιστορία λέει ότι η ότι τις έκαιγαν μαζί με τις μάγισσες ….

Οι γάτες στο τέλος θα κάνουν αυτό που θέλουν. Πάντα κάνουν αυτό που θέλουν, και αν συμβεί το αντίθετο, μη γελιέσαι: είναι επειδή το θέλουν!

Η γάτα και ο σκύλος έχουν διαφορετική οπτική στο κομμάτι του «δέκτη». Δίνω και λαμβάνω είναι η βασική αλληλεπίδραση σε όλες τις σχέσεις. Πως είμαι όταν δίνω και πως είμαι όταν δέχομαι. Η βασική διαφορά ανάμεσα στο σκύλο και στη γάτα είναι πως αντιλαμβάνονται την ύπαρξη τους όταν λαμβάνουν «φροντίδα». Κάπου εδώ μπορούμε να δούμε ανάλογα με τις προτιμήσεις μας και ένα καταπληκτικό καθρέφτη του εαυτού μας, πως εμείς «δίνουμε»…

Και μερικές αλήθειες που μοιράστηκαν μαζί μου γατό –περσόνες:

«Η γάτα μου μονίμως είναι στον κόσμο της, με γράφει εκεί που ξέρει, δεν με ακούει. Αυτή η σχέση είναι περίεργη, αλλά την αγαπώ» Ioanna karousou

«Βασικά εγώ δεν ξέρω πως το έπαθα. Είμαι dog person, αλλά την αγαπώ όσο τίποτα» Elena Antonelou

«κάθε πρωί, ξυπνάω με μια μικρή μουσούδα στο πρόσωπό μου να με κοιτάει και να τρίβεται πάνω μου. Κάθε βράδυ μόλις ξαπλώσω έρχεται και ξαπλώνει πάνω στο στέρνο μου και αρχίζει να γουργουρίζει πριν καν την ακουμπήσω.» Ευτυχία Μόσχου

«Με κάνει συνέχεια να γελάω. Χωρίς αυτήν σίγουρα θα έλειπε κάτι πολύ σημαντικό από τη ζωή μου» Panagiota Mountanou